Brugada sendromu kalp karıncıklarında anormal kalp ritmi riski bulunan bir hastalıktır. Anormal kalp ritmi "ventriküler aritmi" olarak karşımıza çıkar. Brugada sendromunun bulunduğu kişiler çoğunlukla durumlarından habersiz yaşarlar çünkü hastalık ile ilgili herhangi bir belirtileri yoktur. Erkeklerde kadınlara göre daha fazla rastlanan bu hastalığın en önemli göstergesi EKG'de görülen tipik değişikliktir. Başka kalp problemleri ile birlikte olması durumunda hayatı tehdit edici olabilen Brugada sendromunda kalp ritim bozukluğunun yanında bayılma, kalp durması ve ani ölüm gibi durumlara sebep olabildiğinden, Brugada sendromu teşhisi oldukça önemlidir.
Brugada sendromu teşhisi nasıl yapılır?
EKG:
Teşhiste en önemli tetkik EKG'dir. EKG, göğüs, el bilekleri ve ayak bileklerine bağlanan elektrotlar ile kalbin atmasını sağlayan elektriksel uyarıların bir cihaz yardımıyla bir kağıda yazdırıldığı bir tetkiktir. Doktor bu kağıdı inceleyerek kalp ritim problemleri veya kişide Brugada sendromu olup olmadığını belirler. Brugada sendromunun olduğu kişilerde EKG'de V1-V3 segmentlerinde tipik ST yükseklikleri vardır. EKG'de saptanan tipik farklılıklara göre hastalık Tip 1,2,3 olmak üzere 3 tipe ayrılır. Ancak tipik EKG bulguları EKG'de her zaman belirgin olmayabilir. Bu sebeple şüphelenilen vakalarda farklı zamanlarda EKG çekilebileceği gibi sodyum kanal blokerleri kullanılarak da EKG çekilebilir. Bu iş için en sık kullanılan test Ajmalin testidir.
Ajmalin testi:
Ajmalin testinde kişiye damardan bir sodyum kanal blokeri olan Ajmalin verilir. Bu ilaç ülkemizde bulunmayan bir ilaç olup gerektiğinde kullanılmak üzere yurt dışından Eczacılar Odası aracılığıyla getirtilmektedir. Damardan çok yavaş bir şekilde Ajmalin verilirken aynı anda tipik EKG değişikliklerinin olup olmadığına bakılır. Bu test koroner yoğun bakım şartlarında yapılan bir test olup istenmeyen bir durum gerçekleşmesi durumunda hemen müdahale edilebilecek ekipman hazır bulundurulur. Test sırasında çekilen EKG'de Brugada bulgularının olması tanı koydurucudur.
Elektrofizyolojik test:
Kasıktaki bir damardan sokulan bir kateter yardımıyla kalpte anormal elektrik uyarı üreten odaklar tespit edilir. Elektrofizyolojik çalışmalarda Brugada hastalarının çoğunda sinüs düğüm fonksiyonu normal bulunmuştur.
Genetik test:
Genellikle aile üyelerinde Brugada sendromu olup olmadığının belirlenmesinde genetik testler kullanılır. Kişiden alınan kan örneğinde yapılan testler ile Brugada sendromuna yol açabilecek genetik değişikliklerin olup olmadığı araştırılır. Brugada sendromlu hastaların 3. kromozomunda bulunan Na kanalının α alt birimini kodlayan SCN5A geninde mutasyon olduğu belirlenmiştir. Brugada hastalarında en sık saptanan mutasyon SCN5A mutasyonudur.
Yorumlar
Yorum Gönder